Gatunek zasiedlający głównie południową część Europy, docierający na północ do górzystych terenów na Węgrzech i Morawach, ponadto notowany z Kaukazu i Finlandii (jako zawleczony). Rozsiedlenie omawianego gatunku nie jest dobrze poznane z powodu utrzymujących się długi czas niejasności systematycznych; przez niektórych autorów był zaliczany do rodzaju Cis Latr. albo Ropalodontus Mellié. W Polsce z całą pewnością jeszcze nie stwierdzony, wykazywany kilkakrotnie i ogólnikowo z Karpat, Beskidów, Śląska i Galicji na podstawie pierwszych wzmianek w końcu ubiegłego stulecia (Reitter 1878b, M. Łomnicki 1891). Wymagania środowiskowe słabo poznane; jako miejsca połowów notowano usychające gałęzie pokryte hubami.