Gatunek palearktyczny, w Europie rozmieszczony głównie w jej części południowej i środkowej, na północ docierający do Wysp Brytyjskich, Danii i południowej Szwecji. W całej Polsce bardzo pospolity, nie znany dotychczas tylko z Tatr. Zasiedla pola, łąki, nieużytki, przydroża, widne lasy i zarośla. Jako rośliny żywicielskie tego chrząszcza podawane były: wyka siewna — Vicia sativa L., wyka płotowa — V. sepium L., wyka ptasia — V. cracca L., wyka drobnokwiatowa — V. hirsuta (L.) S. F. Gray, wyka kaszubska — V. cassubica L., wyka leśna — V. silvatica L. i wyka długożagielkowa — V. tenuifolia Roth.