Pospolity i wszędzie spotykany motyl lata w dwu pokoleniach od połowy IV do końca V i od połowy VII do połowy IX. Gąsienice żerują na różnych gatunkach fiołków i malinach, a wg innych źródeł także na sparcecie i miodunce zwyczajnej. Letnie ich pokolenie żyje w VI i VII, zimujące od IX do IV. Gąsienice prowadzą dość ruchliwy tryb życia. Żerując na niewielkich nieraz roślinach zielnych, zmuszone są do stałego poszukiwania nowego pokarmu. Cechą charakterystyczną gąsienic tego gatunku jest niewielki, ale bardzo wyraźnie widoczny wyrostek, znajdujący się pod głową na pierwszym pierścieniu. Wyrostek ten barwy brązowej, mający u dołu dwie wypukłości, pojawia się i chowa w chwilach zaniepokojenia. Motyl lęgnie się z poczwarki po 7—9 dniach.
[271: Issoria lathonia (Linnaeus 1758) – perłowiec mniejszy]

Rozpoznawanie i obserwowanie: Dostojka latonia jest łatwa do oznaczenia – wzorów na obu stronach skrzydeł oraz kształtu skrzydeł nie sposób pomylić z podobnymi cechami u innych dostojek. Dymorfizm płciowy nieznaczny. Motyl ten często widuje się na gołym piasku. Spłoszony odlatuje na kilka metrów i znów osiądzie na piasku z rozpostartymi skrzydłami prostopadle do kierunku padania promieni słonecznych.
Rozwój motyla: Jaja składane są pojedynczo na liściach rośliny pokarmowej. Gąsienica początkowo żeruje na kwiatach, potem na liściach. Przepoczwarzenie się odbywa się na lub w pobliżu rośliny pokarmowej. Zimuje gąsienica w różnych stadiach rozwoju, czasami poczwarka.
Okres lotu motyla: Dwa pokolenia w roku: 3/IV – 3/IX.
Siedliska: Suche, piaszczyste siedliska z rzadką roślinnością – najczęściej ugory, tereny ruderalne i przydroża, rzadziej zarośla, suche łąki i skraje lasów.