Gatunek zasiedlający północno-wschodnią część Europy; wykazywany z Norwegii, Szwecji, Finlandii, Karelii i wschodnich krajów nadbałtyckich, w Fennoskandii sięgający daleko poza koło podbiegunowe. W ubiegłym stuleciu notowany z byłych Prus Wschodnich, czego późniejsze badania nie potwierdziły. W Polsce z całą pewnością nie stwierdzony. Wykazany z Poznania prawdopodobnie na podstawie błędnego oznaczenia. Według danych z piśmiennictwa szwedzkiego, larwy żerują w przegrzybiałym drewnie dębów, brzóz i świerków, w dziuplach, pod korą w chodnikach larw chrząszczy, zwłaszcza kózek (Cerambycidae), Przepoczwarczenie następuje w pierwszej połowie czerwca, a postacie dojrzałe ukazują się w drugiej połowie tego miesiąca i w lipcu.

Gatunek opisany z Laponii, rozsiedlony w północno-wschodniej części Europy; notowany z Finlandii, Karelii, Łotwy, Norwegii i Szwecji, gdzie sięga poza koło podbiegunowe. W Polsce wykazany w 1911 r. z okolic Poznania, ale informacja ta prawdopodobnie była oparta na błędnym oznaczeniu chrząszcza. Obecnie znany jest u nas jeden okaz samca złowionego 28 VI 1991 r. w pułapkę typu ekranowego. Stanowisko w Puszczy Białowieskiej jest najdalej na południe wysuniętym miejscem jego występowania. Troficznie gatunek związany z przegrzybiałym drewnem dębów — Quercus L., brzóz — Betula L. i świerków — Picea Dietr. Larwy żerują w drewnie i pod korą w chodnikach larw chrząszczy, zwłaszcza kózek (Cerambycidae).