Gatunek euro-syberyjski, na wschód sięgający daleko poza Zabajkale; w Europie występujący w środkowej części kontynentu, na południe docierając do Chorwacji, Banatu i Siedmiogrodu, a na północ do południowych prowincji Szwecji, Finlandii i Karelii. Wszędzie rzadko spotykany. W Polsce chrząszcz należy do wielkich rzadkości, notowany tylko z jednego stanowiska na podstawie znaleziska sprzed przeszło stu lat. Poza tym w zbiorze S. Stobieckiego (Zakład Zoologii Systematycznej i Doświadczalnej w Krakowie) znajduje się jeden okaz znaleziony przez S. Tolla w maju 1939 r. na Równicy koło Ustronia. Zasiedla pierwotne lasy liściaste. Cykl rozwojowy dwu- lub trzyletni. Larwy żerują w zmurszałym, przegrzybiałym drewnie drzew liściastych, zwłaszcza buków i dębów. Chrząszcze ukazują się w drugiej połowie maja i przeżywają do lipca.