Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Aphthona — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 25
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Chrysomeloideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Chrysomelidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Alticinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Aphthonarodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Aphthona flaviceps (E. Allard, 1859)
PL
NIE
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1034543    kod taksonu: —(4513b)
taksonomia sprawdzona: TAK
Statystyka
  • Rekordy: 1
  • Publikacje: brak danych
  • Kolekcje: 1
  • Autorzy publikacji: brak danych
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek obejmujący zasięgiem głównie Algierię i południową część Europy, notowany poza tym z Kaukazu, Azji Mniejszej, Syrii, Iraku i Turkiestanu. W Polsce chrząszcz mało znany, notowany tylko jeden raz z okolic Przemyśla i ogólnikowo kilkakrotnie ze Śląska; od przeszło 50 lat już nie wykazywany. Brak A. flaviceps (All.) w kluczu do oznaczania polskich stonkowatych (Warchałowski 1978). Występowanie tego gatunku w naszym kraju winno być potwierdzone nowymi materiałami, tym bardziej że w zbiorze T. Trelli brak okazów dowodowych (A. Warchałowski*).

Zewnętrzne źródła danych