Gatunek o niedostatecznie poznanym rozmieszczeniu, notowany z nielicznych stanowisk w środkowej części Europy i w południowych prowincjach Finlandii i Szwecji. W Polsce notowany tylko ze Śląska Dolnego, ale o występowaniu na tym obszarze wątpią niektórzy autorzy (Polentz 1937; Horion 1938, 1961), natomiast G. A. Lohse, autor opisu E. palmi, przypuszcza, że dane E. filum Aubé. ze Śląska odnoszą się do omawianego gatunku. Bionomia i wymagania środowiskowe słabo poznane. Uważany za relikt lasów pierwotnych. W Szwecji znajdowany pod przegrzybiałą korą buka, a na Morawach — w hubie na dębie.