Gatunek o niedostatecznie poznanym rozsiedleniu — wykazywany z Francji (zwłaszcza z części południowej), środkowych Włoch, Jugosławii, Austrii, Czechosłowacji, Polski, Rumunii, Grecji oraz południowego obszaru europejskiej części ZSRR. Z uwagi na wymagania ekologiczne znajdowany wszędzie rzadko i sporadycznie. W Polsce notowany tylko z Sudetów Zachodnich i ogólnikowo ze Śląska. Jest prawdopodobnie szerzej rozmieszczony w południowej części kraju, gdyż notowano go także z kilku stanowisk w Słowacji. Bionomia słabo poznana. Według danych z piśmiennictwa rozwija się w gałązkach gązewnika europejskiego — Loranthus europaeus L., rośliny pasożytującej na gałęziach w koronie dębu, nadto jest notowany również z innego pasożyta drzew, a mianowicie z jemioły pospolitej — Viscum album L., na której należałoby H. (H.) pubescens (Ol.) u nas poszukiwać (gązewnik w Polsce nie został jeszcze z całą pewnością stwierdzony — jedynie niepewne dane pochodzą z lasów dębowych w okolicach Częstochowy).