Gatunek szeroko rozprzestrzeniony we wszystkich obszarach leśnych całej Europy i Syberii Zachodniej, notowany również z zachodniej część Afryki Północnej, z Azji Mniejszej, Kaukazu i Azji Środkowej. W Polsce znany prawie z całego kraju, głównie z terenów nizinnych i podgórzy; (w górach występuje w strefie dolin). Cykl rozwojowy trwa cztery lata ale może być przedłużony o rok lub dwa lata. Larwy żyją w martwym drewnie, przeważnie drzew liściastych, rzadziej iglastych — zasiedlaj one nisko położone dziuple, zmurszałą korę i próchniczną glebę przy pod stawie drzew stojących oraz powalone pnie, kłody i pniaki, porażone uprzednio przez grzyby i zaatakowane przez owady podkorowe i drewnożerne. Larwy są bardzo drapieżne, młodsze żerują pod korą w chodnikach larw korników, ryjkowców i kózek, starsze mogą drążyć własne chodniki dość głęboko w butwiejące, wilgotne, miękkie drewno. Przepoczwarczenie następuje w lipcu-sierpniu w komorach poczwarkowych zbudowanych pod korą lub w powierzchniowej warstwie drewna. Postacie dojrzałe p przezimowaniu ukazują się w końcu kwietnia lub w maju i przeżywaj do lipca. Prowadzą one skryty sposób życia w ciągu dnia — unikają światła dziennego kryją się w dziuplach, szczelinach drzew i pod odstając korę. Opuszczają te kryjówki o zmierzchu; niekiedy przylatują do źródeł sztucznego światła.