Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Ceutorhynchus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 81
C
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Curculionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Ceutorhynchinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Ceutorhynchiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Ceutorhynchusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Ceutorhynchus pumilio (L. Gyllenhal, 1827)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1046004    kod taksonu: 5556
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Ceutorhynchus pumilio - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 73
  • Publikacje: 36
  • Kolekcje: 4
  • Autorzy publikacji: 33
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek mało znany, traktowany do niedawna jako synonim Ceutorhynchus posthumus Germ.; jest rozmieszczony głównie w zachodniej i środkowej części Europy oraz w Danii i południowej Szwecji. W Polsce rzadko i sporadycznie znajdowany, notowany tylko z czternastu krain, ale wzmianki z ubiegłego wieku o zasiedleniu przez niego Śląska Dolnego, Wzgórz Trzebnickich i Sudetów nie zostały uwzględnione w spisie chrząszczy śląskich (Gerhardt 1910), z wymienionych krain ostatnio znaleziono go jedynie na Śląsku Dolnym. Potwierdzenia wymagają również dane sprzed przeszło stu lat o jego występowaniu na Mazurach i w Beskidzie Zachodnim. Spotykany na otwartych terenach piaszczystych. Jako roślina żywicielska tego ryjkowca wymieniany jest chroszcz nagołodygowy — Teesdalea nudicaulis (L.) R. Br. Larwa żeruje w łuszczynkach i żywi się nasionami.

Zewnętrzne źródła danych