Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Cryptophagus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 50
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Cucujoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Cryptophagidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Cryptophaginaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Cryptophaginiplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Cryptophagusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Cryptophagus denticulatus O. Heer, 1841
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1018586    kod taksonu: 3440
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2007 checklist: V.A. Tsinkevich
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Cryptophagus denticulatus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 165
  • Publikacje: 11
  • Kolekcje: 6
  • Autorzy publikacji: 15
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek europejski, zasiedlający prawie cały kontynent, na północy docierający do Irlandii, południowej Szkocji i środkowych prowincji Fennoskandii. W Polsce chrząszcz mało znany. Mimo opinii A. Horiona (1960), że jest to jeden z najczęściej spotykanych gatunków, u nas notowany z nielicznych stanowisk tylko w trzech krainach, a od kilkudziesięciu lat nie poławiany. Znajdowany pod rozkładającymi się szczątkami roślinnymi, zwłaszcza pod gnijącym sianem oraz słomą koło stogów i stodół polowych; poza tym spotykany w murszejącym drewnie i na kwitnących głogach.

Zewnętrzne źródła danych