Gatunek rozsiedlony głównie w północnej, środkowej i wschodniej części Europy, przy czym w obrębie swego areału, w miarę posuwania się z północy na południe, jest coraz rzadziej spotykany. Notowany poza tym z południowego obszaru Syberii Zachodniej, Japonii oraz z Syrii. Wszędzie notowany jako występujący lokalnie i łowiony sporadycznie. W Polsce jest chrząszczem rzadkim, znanym przeważnie z pojedynczych stanowisk tylko w sześciu krainach, przy czym wzmianki o występowaniu na Pobrzeżu Bałtyku i Pojezierzu Mazurskim opierają się na danych sprzed przeszło stu lat. Zasiedla rzadkie, silnie oświetlone słońcem stare drzewostany sosnowe. Rozwój odbywa w grubej korze pni o średnicy powyżej 40 cm. Z jednego i tego samego pnia może wywodzić się kilka generacji. Larwy żerują tylko w korze rosnących sosen, nie uszkadzając łyka, dlatego też chodniki nie są zalewane żywicą. Po dwukrotnym przezimowaniu, przepoczwarczają się. Postacie dojrzałe pojawiają się w czerwcu i lipcu. Są bardzo ruchliwe, szybko przebiegając po korze, kryją się w szczelinach kory i wydają w ukryciu słyszalne dźwięki. Przy schwytaniu charakteryzują się łatwym odpadaniem nóg lub ich części.