Gatunek wilgociolubny, nadzwyczaj rzadko spotykany w Europie, znany poza Polską z nielicznych stanowisk w Fennoskandii i północno-zachodniej części ZSRR, notowany również z Ameryki Północnej. Zasiedla bagniste torfowiska na terenach leśnych, spotykany przeważnie pod korą martwych drzew, zwłaszcza świerków. W Puszczy Białowieskiej znaleziono dotychczas tylko dwa okazy w borze bagiennym, z których jeden skoszony czerpakiem z runa 23 VII 1969, drugi zaś schwytany 25 1X 1951 pod korą wywrotu świerkowego na wysokości około 1,5 m nad powierzchnią ziemi (B. Burakowski*).