Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Tachyporus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 17
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Staphyliniformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Staphylinoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Staphylinidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Tachyporinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Tachyporiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Tachyporusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  12. Tachyporuspodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Tachyporus (Tachyporus) transversalis J.L.C. Gravenhorst, 1806
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1008074    kod taksonu: 1913
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2004 checklist: A. Melke
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Tachyporus transversalis - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 74
  • Publikacje: 42
  • Kolekcje: 5
  • Autorzy publikacji: 45
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek znany głównie z północnej i środkowej Europy, sięgający do zachodniej Francji i północnych Włoch, w miarę posuwania się z północy na południe coraz rzadziej spotykany. W Polsce dość rzadko i sporadycznie znajdowany. Charakterystyczny gatunek wilgociolubny, występuje w ściółce i wśród mchów w lasach i na torfowiskach, pod gnijącymi roślinami i mchem, w kępach turzyc na łąkach bagnistych i pobrzeżach wód.

Zewnętrzne źródła danych