Підтримуємо Вільну Україну
We Support Free Ukraine
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Stenus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 53
S
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  6. Staphyliniformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  7. Staphylinoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  8. Staphylinidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  9. Steninaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  10. Stenusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  11. Stenuspodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  12. Stenus phyllobatesgatunek
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu podgatunek: Stenus (Stenus) phyllobates phyllobates K.A. Penecke, 1901
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1010791    kod taksonu: 1491
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2004 • checklist: A. Melke
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Stenus phyllobates phyllobates - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 8
  • Publikacje: 7
  • Kolekcje: 1
  • Autorzy publikacji: 11
  • Ilustracje (ikonografia): brak
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak
Opis taksonu
Burakowski et al. 1979:
Rzadko spotykany gatunek górski o zasięgu ograniczonym do Karpat Wschodnich i południowo-wschodniej części Alp. W Polsce niedawno odkryty. Biologia słabo poznana, w Bieszczadach jest gatunkiem charakterystycznym dla połonin trawiasto-borówkowych, gdzie występuje tylko w miejscach wilgotnych (Szujecki 1970).
Zewnętrzne źródła danych