-
Arthropodatyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Hexapodapodtyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Insectagromada
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Coleopterarząd
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Polyphagapodrząd
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Elateriformiaseria
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Elateroideanadrodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Elateridaerodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Denticollinaepodrodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Denticolliniplemię
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Athouinapodplemię
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Athousrodzaj
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Haplathouspodrodzaj
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
gatunek:
Athous (Haplathous) mollis
E. Reitter, 1889
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1038231
kod taksonu: 2839
taksonomia sprawdzona: TAK
Gatunek górski, rozmieszczony we wschodniej i południowej części Karpat. W Polsce znany z nielicznych stanowisk w dwu krainach południowo-wschodnich. Występuje na odkrytych i słabo zacienionych leśnych stanowiskach od pogórzy aż do regla górnego. Zasiedla brzegi lasów, łąki przyleśne, poręby, polany śródleśne, trawiaste stoki i murawy naskalne. Na podstawie badań w Bieszczadach, została niedawno opisana bionomia tego chrząszcza (Burakowski 1971). Larwa żyje w glebie w powierzchniowej warstwie muraw i pod płatami mchów. Przepoczwarczenie odbywa się w okresie od maja do połowy czerwca. Postać dojrzała ukazuje się w czerwcu i przeżywa do sierpnia. Samice o krępej budowie ciała są ociężałe i prowadzą skryty tryb życia w strefie przyziemnej roślin. Wysmukłe samce wykazują dużą ruchliwość i lotność, toteż przy połowie czerpakiem są łowione częściej niż samice, na przykład w Bieszczadach udział złowionych okazów samców do samic wyrażał się stosunkiem 100 : 3.