Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Chrysomeloideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Cerambycidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Cerambycinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Callidiiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Callidiumrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  12. Callidiumpodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Callidium (Callidium) violaceum (Linnaeus, 1758)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1023001    kod taksonu: 4128
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2010 checklist: R. Plewa
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Callidium violaceum - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 449
  • Publikacje: 113
  • Kolekcje: 20
  • Autorzy publikacji: 94
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): 1

Opis taksonu
Gatunek szeroko rozmieszczony w północnej, środkowej i południowo-wschodniej części Europy, docierający na wschód przez Syberię do północnej Mongolii, Mandżurii, Sachalinu, Korei i Japonii, notowany też z Nowej Funlandii, wschodnich obszarów Ameryki Północnej. W środkowej Europie zasiedla lasy iglaste na niżu i w górach aż do strefy subalpejskiej. W Polsce występuje od Bałtyku aż po Tatry i jest najpospolitszym gatunkiem omawianego rodzaju. Zasiedla drzewostany mieszane i iglaste. Cykl rozwojowy co najmniej dwuletni, przedłuża się o rok lub dwa w przypadku żerowania larwy w nadmiernie wyschniętym materiale. Postacie dojrzałe ukazują się w maju i występują do lipca, a największe nasilenie pojawu przypada w czerwcu. Gatunek polifagiczny. Jako drzewa żywicielskie w piśmiennictwie podawano głównie świerki — Picea Dietr., rzadziej jodły — Abies Mill., modrzewie — Larix Mill., sosny — Pinus L., dęby — Quercus L., olchy — Alnus Mill., wierzby — Salix L., wiązy — Ulmus L. i in. Larwa drąży początkowo pod korą pni i grubych gałęzi odciskające się w bielu podłużne i poprzeczne kręte, krzyżujące się miejscami placykowate chodniki, zapełniając je miałkimi trocinkami. Starsze larwy, po jednym lub drugim przezimowaniu, wdrążają się w drewno. Przepoczwarczenie następuje w maju-czerwcu.

Zewnętrzne źródła danych