Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Ceutorhynchus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 81
C
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Curculionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Ceutorhynchinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Ceutorhynchiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Ceutorhynchusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Ceutorhynchus picitarsis L. Gyllenhal, 1837
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1046000    kod taksonu: 5552
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Ceutorhynchus picitarsis - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 59
  • Publikacje: 27
  • Kolekcje: 6
  • Autorzy publikacji: 27
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek występujący w południowej, zachodniej i środkowej części Europy; wykazywany z Algierii, Maroka i Anatolii. W Polsce rzadko spotykany, wykazany tylko z dziesięciu krain, przeważnie z pojedynczych stanowisk. Zasiedla pola uprawne, wilgotne łąki, przydroża, miejsca o charakterze ruderalnym, hałdy gruzu i żwirowiska. Roślinami żywicielskimi tego chowacza są: stulisz Loesela — Sisymbrium Loeselii L., kapusta rzepak — Brassica napus L., kapusta warzywna — B. oleracea L., kapusta polna — B. campestris L., świrzepa trwała — Rapistrum rugosum (L.) All., dwurząd wąskolistny — Diplotaxis tenuifolia (Juslen) Dc, gorczycznik pospolity — Barbarea vulgaris R. Br. i urzet barwierski — Isatis tinctoria L. Postacie dojrzałe spotyka się w ciągu całego roku. Od września do marca następnego roku, z przerwą zimową, samice składają jaja na dolnej stronie liścia do ogonków i nerwów liściowych, a nawet na łodygę. Pierwsze larwy pojawiają się we wrześniu; z początku żerują w liściu, następnie drążą chodniki w łodydze i szyi korzeniowej. Przepoczwarczają się w glebie na głębokości 2-4 cm. W niektórych krajach chowacz ten zaliczany jest do szkodników upraw rzepaku. Według S. Smreczyńskiego (1974) znajdowano go wyłącznie na stuliszu Loesela.

Zewnętrzne źródła danych