Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Hister — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 26
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Staphyliniformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Histeroideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Histeridaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Histerinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Histeriniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Histerrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Hister helluo Truqui, 1852
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1005076    kod taksonu: 871
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2004 checklist: R. Ruta
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Hister helluo - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 41
  • Publikacje: 29
  • Kolekcje: 5
  • Autorzy publikacji: 26
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek zasiedlający południową, zachodnią i środkową Europę, wykazywany również z Kaukazu. W Polsce rzadko i sporadycznie spotykany przeważnie na terenach nizinnych i pagórkowatych. Z górskiego obszaru notowany tylko z jednego stanowiska w Bieszczadach na wysokości około 1100—1200 m n. p. m. Warunki ekologiczne słabo poznane, postacie dorosłe łowione na liściach olszy, gdzie wyżera larwy hurmaka olchowca — Agelastica alni (L.), rzadziej znajdowany pod kamieniami, w zmurszałych pniach, hubach i mrowiskach.

Ilustracje
... przeglądaj
Hister
helluo
Zewnętrzne źródła danych