Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Curculionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Scolytinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Hylesininiplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Hylesinusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Hylesinus prutenskyi Sokanóvskiy, 1959
PL
TAK
status nazwy: synonim
BioMap ID: 1027502   
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Hylesinus prutenskyi - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 114
  • Publikacje: 64
  • Kolekcje: 4
  • Autorzy publikacji: 51
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): 1

Opis taksonu
Gatunek rozprzestrzeniony w południowej i środkowej części Europy, na północ docierający do Wysp Brytyjskich i południowych prowincji Fennoskandii, notowany ponadto z Algierii i Syberii. W Polsce jesionowiec czarny zamieszkuje tereny nizinne i górzyste po górną granicę występowania jesiona, ale z niektórych krain brak jeszcze danych o jego występowaniu. Głównym żywicielem jest jesion, sporadycznie spotykany na dębie, lipie, klonie, orzechu i bzie lilaku. Opada głównie starsze drzewa, gdzie żeruje na pniach pod grubszą korą, rzadziej na gałęziach. Chodnik macierzysty poprzeczny, długości 5-8 cm, przebiega głównie w korze, chodniki larwalne o długości do 30 cm; nieraz silnie poplątane; komory poczwarkowe w korze. Po wylęgu młode chrząszcze prowadzą żer uzupełniający w szyi korzeniowej starszych jesionów, gdzie w grubej korze wygryzają krótkie chodniki, w których zimują.

Zewnętrzne źródła danych