Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Scolytus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 12
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Curculionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Scolytinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Scolytiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Scolytusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Scolytus scolytus (Fabricius, 1775)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1027848    kod taksonu: 4766
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Scolytus scolytus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 127
  • Publikacje: 94
  • Kolekcje: 2
  • Autorzy publikacji: 70
  • Ilustracje (ikonografia): brak
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Obszar rozsiedlenia tego gatunku obejmuje głównie południową i środkową część Europy, na północ sięgający po Wyspy Brytyjskie, Danię i południową Skandynawię; na wschód docierający do Irkucka i północnego Iranu, notowany ponadto z Maroka i Balearów. Ogłodek wiązowiec w Polsce jest rozpowszechniony na całym niżu i na podgórzach. Kornik ten żeruje głównie na wiązach, rzadko i sporadycznie spotykano go na dębach, grabie, topoli czarnej, wierzbach, jesionie, orzechu i leszczynie. Opada zarówno pnie, jak i gałęzie; w czasie żeru uzupełniającego w koronach drzew roznosi zarodniki pasożytniczego grzyba. Chodnik macierzysty jednoramienny, długości do 10 cm i szerokości 2-3 mm. Liczne chodniki larwalne długości do 15 cm, gęsto i dość regularnie ułożone, przebiegają w górę i w dół. Żerowiska zaznaczają się wyraźniej w korze niż w bielu. W przypadku żerowiska pod grubą korą komory poczwarkowe są budowane w drewnie.

Zewnętrzne źródła danych