Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Tenebrionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Salpingidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Salpinginaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Sphaeriestesrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Sphaeriestes stockmanni (Biström, 1977)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1021948    kod taksonu: 3930
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2008 checklist: D. Kubisz
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Sphaeriestes stockmanni - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 65
  • Publikacje: 24
  • Kolekcje: 6
  • Autorzy publikacji: 24
  • Ilustracje (ikonografia): brak
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek eurosyberyjski, rozprzestrzeniony od Wysp Brytyjskich, południowych prowincji Fennoskandii oraz Karelii przez całą Europę środkową aż do Francji i Włoch północnych, na wschód przez Syberię docierający do Władywostoku, notowany nadto z Ameryki Północnej. Wszędzie rzadko i przeważnie pojedynczo znajdowany. Rozsiedlenie jest poznane niedostatecznie, gdyż często mylony z pokrewnym S. reyi Ab. W Polsce wykazany z nielicznych stanowisk w pięciu tylko krainach, przy czym większość danych o rozmieszczeniu opiera się na znaleziskach w ubiegłym stuleciu. Stosunkowo niedawno odkryty na trzech stanowiskach. Zasiedla tereny nizinne i niższe położenia górskie. Bionomia nie jest poznana. Postacie dojrzałe spotykano od czerwca do sierpnia pod korą i na suchych gałęziach drzew liściastych i iglastych, zwłaszcza w nadpalonych pożarem suchych pniach. Chrząszcze odbywają loty, nawet na znacznych wysokościach; przylatują niekiedy do źródeł światła sztucznego. J. Makólski schwytał dwa okazy 16 VI 1948 na światło lampy elektrycznej umieszczonej na V piętrze w Śródmieściu Warszawy, natomiast B. Burakowski złowił jeden okaz na światło 28 VI 1973 o godzinie 23. W Szwecji znajdowano go licznie pod osmoloną ogniem korą dębów zaatakowanych uprzednio przez larwy chrząszczy Melanophila acuminata (De Geer), Plagionotus detritus (L.) i Lyctus linearis (Goeze).

Zewnętrzne źródła danych