Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Ampedus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 27
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Elateriformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Elateroideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Elateridaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Elaterinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Ampediniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Ampedusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  12. Ampeduspodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Ampedus vandalitiae Lohse, 1976
PL
TAK
status nazwy: synonim
BioMap ID: 1038214   
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2007 checklist: L. Buchholz
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Ampedus vandalitiae - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 11
  • Publikacje: 7
  • Kolekcje: brak danych
  • Autorzy publikacji: 9
  • Ilustracje (ikonografia): brak
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek mało znany, podobny do pospolitego Ampedus pomorum (Herbst), stosunkowo niedawno opisany z Saksonii Dolnej; notowany dotychczas z kilku prowincji niemieckich oraz z Czech, Moraw i Słowacji. Z Polski wykazany na podstawie jednego okazu złowionego w pierwszej połowie XX wieku przez J. Kniephofa, a przechowywanego w Zoologisches Museum, Berlin. Biologia tego sprężyka nie jest poznana; postacie dojrzałe poławiano pod zmurszałą korą i w rudognijącym drewnie dębów — Quercus L. i buków — Fagus L.

Zewnętrzne źródła danych