Występuje na górzystych obszarach północnych Włoch, Belgii, Francji, Szwajcarii, środkowej i południowo-wschodniej części Europy, wykazywany też z Kaukazu. Na ogół wszędzie jest spotykany lokalnie, rzadko i sporadycznie. Mimo opisania tego gatunku z Polski, jest on u nas bardzo rzadko notowany — znany jest tylko z czterech krain. Zamieszkuje podgórza i tereny górskie do wysokości około 1900 m n.p.m. Jest poławiany na łąkach leśnych, zwłaszcza na kwiatach roślin baldaszkowatych. Pojawia się w kwietniu i występuje do sierpnia, najczęściej w maju i czerwcu.

Brak okazów dowodowych z Zakopanego i Pienin. Gatunek został opisany na podstawie okazów z góry Borowej w Czarnych Górach koło Wałbrzycha, a nie z Czarnej Góry koło Snieżnika Kłodzkiego jak podano w Katalogu (Burakowski i in. 1985). Jest jednym z najrzadszych gatunków w naszej koleopterofaunie. Biologia nieznana. Gerhardt (1910) podaje, że był łowiony na śródleśnych polanach, na kwiatach roślin baldaszkowych.
Znany z nielicznych stanowisk na Słowacji, z Czarnohory (Roubal 1936, Havelka 1964) i z Pradziada w Czechach (Reitter 1870). Podawany także z gór Europy środkowej i Kaukazu.