Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Ceutorhynchus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 81
C
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Curculionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Ceutorhynchinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Ceutorhynchiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Ceutorhynchusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Curculio subglobosus J.F. Gmelin, 1790
PL
TAK
status nazwy: synonim
BioMap ID: 1049600   
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Curculio subglobosus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 522
  • Publikacje: 58
  • Kolekcje: 9
  • Autorzy publikacji: 42
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): 2

Opis taksonu
Gatunek szeroko rozmieszczony w Europie z wyjątkiem północnych obszarów Szwecji; notowany ponadto jako zawleczony do Ameryki Północnej. W Polsce pospolity, rozpowszechniony od Bałtyku aż po Tatry, notowany ze wszystkich krain (oprócz Kotliny Nowotarskiej), z niektórych wielokrotnie przez licznych autorów. Chowacz podobnik występuje na polach, ugorach, przydrożach, śmietniskach, koło płotów i wśród zbóż oraz uprawnych roślin z rodziny krzyżowych — Cruciferae. Jako rośliny żywicielskie tego chowacza podawano w piśmiennictwie kapustę rzepak — Brassica napus L., kapustę polną — B. campestris L., kapustę warzywną — B. oleracea L., rzodkiew zwyczajną — Raphanus sativus L., rzodkiew świrzepę — R. raphanistrum L., gorczycę jasną — Sinapis alba L., gorczycę polną — S. arvensis L., stulichę psią — Descurainia sophia (L.) Webb i stulisz Loesela — Sisymbrium Loeselii L. Postacie dojrzałe żywią się pączkami i kwiatostanami wymienionych roślin. Samice znoszą jaja do łuszczynek po otwarciu się kwiatów albo po opadnięciu płatków. Od maja do początku sierpnia jedna samica może znieść 120-150 jaj. Larwy żerują na niedojrzałych nasionach; w jednej łuszczynie zwykle występuje jedna larwa. Przepoczwarczenie odbywa się w glebie na głębokości około 3 cm, w otoczce z cząstek ziemi, spojonych wydzieliną larwy. Cały rozwój trwa 6-7 tygodni. W roku pojawia się jedno pokolenie. Chowacz podobnik jest zaliczany do szkodników w uprawach różnych krzyżowych, zwłaszcza rzepaku.

Zewnętrzne źródła danych