Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Ceutorhynchus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 81
C
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Curculionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Ceutorhynchinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Ceutorhynchiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Ceutorhynchusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Ceutorhynchus posthumus E.F. Germar, 1824
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1046002    kod taksonu: 5554
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Ceutorhynchus posthumus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 65
  • Publikacje: 25
  • Kolekcje: 5
  • Autorzy publikacji: 22
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek obejmujący zasięgiem zachodnią, południową i środkową część Europy, docierający na północ do Danii i południowych prowincji Szwecji. W Polsce spotykany niezbyt często na niżu i wyżynach. Występuje w miejscach suchych i nasłonecznionych — na polach, pastwiskach, ugorach, rumowiskach, zboczach, w środowiskach ruderalnych i piaszczystych laskach sosnowych. Roślinami żywicielskimi tego ryjkowca są: chroszcz nagołodygowy — Teesdalea nudicaulis (L.) R. Br., pieprzyca polna — Lepidium campestre (L.) R. Br. i pieprzyca gruzowa — L. ruderale L. W maju samica składa jaja w szypułkę owocka. W czerwcu-lipcu larwy żerują na niedojrzałych nasionach w łuszczynkach. W lipcu dorosłe larwy opuszczają miejsce żerowania, spadają na ziemię, gdzie przepoczwarczają się; młode imagines ukazują się po dwóch-trzech tygodniach.

Zewnętrzne źródła danych